Περιεχόμενο
Η νοσοκομειακή λοίμωξη ή η λοίμωξη που σχετίζεται με την υγειονομική περίθαλψη (HAI) ορίζεται ως κάθε λοίμωξη που αποκτήθηκε ενώ το άτομο νοσηλεύεται και μπορεί να εκδηλωθεί κατά τη διάρκεια της νοσηλείας ή μετά την έξοδο, εφόσον σχετίζεται με νοσηλεία ή νοσηλεία. διαδικασίες που εκτελούνται στο νοσοκομείο.
Η μόλυνση στο νοσοκομείο δεν είναι ασυνήθιστο, καθώς πρόκειται για ένα περιβάλλον όπου πολλοί άνθρωποι είναι άρρωστοι και αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά. Κατά τη διάρκεια της περιόδου σε ένα νοσοκομείο, μερικοί από τους κύριους παράγοντες που προκαλούν τη λοίμωξη είναι:
- Ανισορροπία στη βακτηριακή χλωρίδα του δέρματος και του σώματος, συνήθως λόγω της χρήσης αντιβιοτικών.
- Πτώση στην άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος του νοσοκομειακού ατόμου, τόσο λόγω της νόσου όσο και της χρήσης φαρμάκων.
- Πραγματοποίηση επεμβατικών διαδικασιών όπως εισαγωγή καθετήρα, εισαγωγή καθετήρα, βιοψίες, ενδοσκόπηση ή χειρουργική επέμβαση, για παράδειγμα, που σπάζουν το προστατευτικό φράγμα του δέρματος.
Γενικά, οι μικροοργανισμοί που προκαλούν νοσοκομειακή λοίμωξη δεν προκαλούν λοιμώξεις σε άλλες καταστάσεις, καθώς εκμεταλλεύονται το περιβάλλον με λίγα αβλαβή βακτήρια και τη μείωση της αντίστασης του ασθενούς να εγκατασταθεί. Παρά ταύτα, τα νοσοκομειακά βακτήρια αναπτύσσουν συνήθως σοβαρές λοιμώξεις που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν, καθώς είναι πιο ανθεκτικά στα αντιβιοτικά, οπότε γενικά, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν πιο ισχυρά αντιβιοτικά για τη θεραπεία αυτού του τύπου μόλυνσης.
Τύποι νοσοκομειακής λοίμωξης
Οι λοιμώξεις που σχετίζονται με το περιβάλλον υγείας μπορούν να ταξινομηθούν σε ορισμένους τύπους σύμφωνα με τον μικροοργανισμό και τη μορφή εισόδου στο σώμα. Έτσι, το IRAS μπορεί να ταξινομηθεί σε:
- Ενδογενής, στην οποία η λοίμωξη προκαλείται από τον πολλαπλασιασμό των μικροοργανισμών του ίδιου του ατόμου, καθώς είναι πιο συχνή σε άτομα με ένα πιο μειωμένο ανοσοποιητικό σύστημα.
- Εξωγενής, στην οποία η μόλυνση προκαλείται από έναν μικροοργανισμό που δεν αποτελεί μέρος των μικροβίων του ατόμου, ο οποίος αποκτάται από τα χέρια των επαγγελματιών υγείας ή ως αποτέλεσμα μολυσμένων διαδικασιών, φαρμάκων ή τροφίμων.
- Σταυροφορία, η οποία είναι συχνή όταν υπάρχουν αρκετοί ασθενείς στην ίδια ΜΕΘ, ευνοώντας τη μετάδοση μικροοργανισμών μεταξύ νοσοκομειακών ατόμων.
- Interhospital, που είναι λοιμώξεις που λαμβάνονται από το ένα νοσοκομείο στο άλλο. Δηλαδή, το άτομο παίρνει λοίμωξη στο νοσοκομείο όπου είχε απολυθεί, αλλά εισήχθη σε άλλο.
Είναι σημαντικό να προσδιοριστεί ο τύπος της λοίμωξης στο νοσοκομείο, προκειμένου η Επιτροπή Ελέγχου Λοιμώξεων του νοσοκομείου να σκιαγραφήσει μέτρα για την πρόληψη και τον έλεγχο των μικροοργανισμών στο νοσοκομείο.
Πώς γίνεται ο έλεγχος
Ο έλεγχος των ΗΑΙ διενεργείται από την Επιτροπή Ελέγχου Λοιμώξεων του Νοσοκομείου (CCIH), η οποία αντιστοιχεί σε μια ομάδα που σχηματίζεται από επαγγελματίες υγείας, η αποστολή της οποίας είναι να επεξεργαστεί τη μελέτη των επιδημιολογικών χαρακτηριστικών του νοσοκομείου και να επεξεργαστεί ένα πρόγραμμα ελέγχου νοσοκομειακών λοιμώξεων να μειώσει όσο το δυνατόν περισσότερο τον αριθμό των μολύνσεων που έχουν αποκτηθεί στο νοσοκομείο, καθώς και το ποσοστό πολυανθεκτικών μικροοργανισμών.
Το CCIH είναι κατάλληλο σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του νοσοκομείου και τις ανάγκες του, τις κύριες δραστηριότητες που ασκεί αυτή η επιτροπή:
- Ανάπτυξη κανόνων και ρουτίνων για τον καθαρισμό και την απολύμανση περιβαλλόντων, για τον καθορισμό της συχνότητας, του τύπου του απολυμαντικού, ειδικά σε κρίσιμες περιοχές, όπως φυτώρια, χειρουργεία ή ICU, για παράδειγμα.
- Καθορισμός κανόνων για ασθενείς, επισκέπτες και επαγγελματίες, για τη μείωση του κινδύνου λοιμώξεων, όπως ο περιορισμός του αριθμού των επισκεπτών, ο καθορισμός προτύπων και η εκπαίδευση για την υγιεινή, η συλλογή εξετάσεων, η εφαρμογή φαρμάκων, η εκτέλεση επιδέσμων ή η προετοιμασία τροφής, για παράδειγμα ;
- Τόνωση των μέτρων υγιεινής, κυρίως των χεριών, τα οποία είναι ένα από τα κύρια οχήματα για τη μετάδοση μικροοργανισμών, με συχνό πλύσιμο ή με τη χρήση αλκοόλης. Τα μέτρα πλυσίματος χεριών πρέπει να εφαρμόζονται τόσο για τους συντρόφους των ασθενών όσο και για την ιατρική ομάδα, και η παρακολούθηση αυτής της πρακτικής είναι σημαντική.
- Κατευθυντήριες γραμμές για τη σωστή χρήση αντιβιοτικών, αποτρέποντας τους ασθενείς να υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιβιοτικά άσκοπα ή από αντιμικροβιακά ευρέος φάσματος, εμποδίζοντας έτσι την ανάπτυξη πολυανθεκτικών βακτηρίων.
- Οδηγίες για τη χρήση χημικών ουσιών για την εξάλειψη μικροοργανισμών, όπως μικροβιοκτόνα, απολυμαντικά, αντισηπτικά, καθαριστικά.
- Διεξαγωγή παρακολούθησης των περιπτώσεων λοίμωξης, κατανόηση των αιτίων και ανάπτυξη τρόπων πρόληψης.
Για τη μείωση του ποσοστού μόλυνσης ενός νοσοκομείου, πρέπει να λαμβάνεται βασική φροντίδα με όλους τους ασθενείς, ανεξάρτητα από τη διάγνωση και τη θεραπεία τους. Επιπλέον, είναι σημαντικό να ενθαρρύνεται η απαλλαγή από το νοσοκομείο όποτε είναι δυνατόν, αποφεύγοντας την παραμονή στο νοσοκομείο για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς οι πιθανότητες μόλυνσης αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου.
Οι δραστηριότητες που πραγματοποιούνται από το CCIH διεξάγονται με κύριο στόχο την προώθηση της ασφάλειας των ασθενών μέσω μέτρων που στοχεύουν στη μείωση του κινδύνου μόλυνσης του ασθενούς, όπως, για παράδειγμα, ευαισθητοποίηση συντρόφων και ιατρικού προσωπικού σχετικά με τη σωστή υγιεινή των χεριών, καθώς τα χέρια είναι θεωρούνται οι κύριες οδοί μετάδοσης και μετάδοσης από μικροοργανισμούς. Μάθετε πώς να πλένετε τα χέρια σας σωστά.
Οι πιο συχνές λοιμώξεις
Οι νοσοκομειακές λοιμώξεις μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση σημείων και συμπτωμάτων που ποικίλλουν ανάλογα με τον μικροοργανισμό που είναι υπεύθυνος για τη μόλυνση και την οδό εισόδου στο σώμα. Οι πιο συχνές λοιμώξεις σε νοσοκομειακό περιβάλλον είναι:
1. Πνευμονία
Η πνευμονία που λαμβάνεται από το νοσοκομείο είναι συνήθως σοβαρή και είναι συχνότερη σε άτομα που βρίσκονται σε κλίνη, αναίσθητα ή έχουν δυσκολία στην κατάποση, λόγω του κινδύνου αναρρόφησης τροφής ή σάλιο. Επιπλέον, τα άτομα που χρησιμοποιούν συσκευές που βοηθούν στην αναπνοή είναι πιο πιθανό να προσβληθούν από νοσοκομειακή λοίμωξη.
Μερικά από τα πιο κοινά βακτήρια σε αυτόν τον τύπο πνευμονίας είναιKlebsiella pneumoniae, Enterobacter sp., Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter baumannii, Staphylococcus aureus, Legionella sp., εκτός από ορισμένους τύπους ιών και μυκήτων.
Κύρια συμπτώματα: Τα κύρια συμπτώματα που σχετίζονται με την πνευμονία του νοσοκομείου είναι πόνος στο στήθος, βήχας με κιτρινωπή ή αιματηρή εκκένωση, πυρετός, κόπωση, έλλειψη όρεξης και δύσπνοια.
2. Ουρολοίμωξη
Η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος στο νοσοκομείο διευκολύνεται με τη χρήση ενός ανιχνευτή κατά τη διάρκεια της παραμονής στο νοσοκομείο, αν και μπορεί κανείς να το αναπτύξει. Μερικά από τα βακτήρια που εμπλέκονται σε αυτήν την κατάσταση περιλαμβάνουν Escherichia coli, Proteus sp., Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella sp., Enterobacter sp., Enterococcus faecalis και μύκητες, όπως Candida sp.
Κύρια συμπτώματα: Η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος μπορεί να εντοπιστεί από πόνο ή κάψιμο κατά την ούρηση, κοιλιακό άλγος, παρουσία αίματος στα ούρα και πυρετό.
3. Δερματική λοίμωξη
Οι δερματικές λοιμώξεις είναι πολύ συχνές λόγω της εφαρμογής ενέσεων και φλεβικών προσβάσεων για φάρμακα ή δείγματα εξετάσεων, χειρουργικές επεμβάσεις ή ουλές βιοψίας ή σχηματισμό ουλών. Μερικοί από τους μικροοργανισμούς που εμπλέκονται σε αυτόν τον τύπο μόλυνσης είναιStaphylococcus aureus, Enterococcus, Klebsiella sp., Proteus sp., Enterobacter sp, Serratia sp., Streptococcus sp. και Staphylococcus epidermidis, για παράδειγμα.
Κύρια συμπτώματα: Σε περίπτωση λοίμωξης του δέρματος, μπορεί να υπάρχει περιοχή ερυθρότητας και οίδημα στην περιοχή, με ή χωρίς την παρουσία κυψελών. Γενικά, ο ιστότοπος είναι οδυνηρός και ζεστός και μπορεί να υπάρχει παραγωγή πυώδους και μυρωδιάς έκκρισης.
4. Μόλυνση αίματος
Η λοίμωξη του αίματος ονομάζεται σηψαιμία και συνήθως προκύπτει μετά από λοίμωξη σε κάποιο μέρος του σώματος, η οποία εξαπλώνεται μέσω της κυκλοφορίας του αίματος. Αυτός ο τύπος λοίμωξης είναι σοβαρός και εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα μπορεί να προκαλέσει γρήγορα ανεπάρκεια οργάνων και κίνδυνο θανάτου. Οποιοσδήποτε από τους μικροοργανισμούς από λοιμώξεις μπορεί να εξαπλωθεί μέσω του αίματος και μερικοί από τους πιο συνηθισμένους είναι Ε. Coli, Η ασθένεια του σταφυλοκοκου, Staphylococcus epidermidis ή Candida, για παράδειγμα.
Κύρια συμπτώματα: Τα κύρια συμπτώματα που σχετίζονται με τη μόλυνση του αίματος είναι πυρετός, ρίγη, πτώση της πίεσης, αδύναμος καρδιακός παλμός, υπνηλία. Μάθετε πώς να αναγνωρίζετε τη μόλυνση στο αίμα σας.
Υπάρχουν επίσης αρκετοί άλλοι λιγότερο συνηθισμένοι τύποι νοσοκομειακών λοιμώξεων, που επηρεάζουν διάφορες περιοχές του σώματος, όπως η στοματική κοιλότητα, το πεπτικό σύστημα, τα γεννητικά όργανα, τα μάτια ή τα αυτιά, για παράδειγμα. Οποιαδήποτε λοίμωξη από το νοσοκομείο πρέπει να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί γρήγορα με κατάλληλα αντιβιοτικά, ώστε να μην γίνει σοβαρή και να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του ατόμου. Επομένως, παρουσία οποιουδήποτε σημείου ή συμπτώματος αυτής της κατάστασης, πρέπει να αναφέρεται ο υπεύθυνος ιατρός.
Ποιος κινδυνεύει περισσότερο
Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει μια νοσοκομειακή λοίμωξη, ωστόσο όσοι έχουν μεγαλύτερη ευθραυστότητα ασυλίας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο, όπως:
- Ηλικιωμένοι
- Νεογέννητα
- Άτομα με μειωμένη ανοσία, λόγω ασθενειών όπως το AIDS, μετά τη μεταμόσχευση ή χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.
- Κακώς ελεγχόμενος σακχαρώδης διαβήτης.
- Οι άνθρωποι ξαπλώνονται ή με αλλοιωμένη συνείδηση, καθώς έχουν υψηλότερο κίνδυνο αναρρόφησης.
- Αγγειακές παθήσεις, με μειωμένη κυκλοφορία, καθώς εμποδίζει την οξυγόνωση και την επούλωση των ιστών.
- Ασθενείς που χρειάζονται επεμβατικές συσκευές, όπως καθετηριασμός ούρων, εισαγωγή φλεβικού καθετήρα, χρήση αερισμού από συσκευές.
- Εκτέλεση χειρουργικών επεμβάσεων.
Επιπλέον, όσο μεγαλύτερη είναι η παραμονή στο νοσοκομείο, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος μόλυνσης από νοσοκομείο, καθώς υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα έκθεσης στους κινδύνους και τους υπεύθυνους μικροοργανισμούς.