Περιεχόμενο
Η ασπεργίλλωση είναι μια μολυσματική ασθένεια που προκαλείται από τον μύκητα Aspergillus fumigatus, το οποίο υπάρχει σε διάφορα περιβάλλοντα, όπως χώμα, ταχεία, αποσυντιθέμενο υλικό και έργα, για παράδειγμα. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι έρχονται σε συχνή επαφή με τον μύκητα, αλλά δεν αναπτύσσουν όλοι την ασθένεια.
Η ασπεργίλλωση εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα που έχουν ανοσοποιητικό σύστημα που διακυβεύεται από ασθένειες, όπως ο HIV και ο λύκος, για παράδειγμα, ή λόγω μεταμοσχεύσεων οργάνων ή της χρήσης φαρμάκων που μειώνουν τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως κορτικοστεροειδή, χημειοθεραπεία ή ανοσοκατασταλτικά.
Η κύρια οδός μόλυνσης του Aspergillus είναι μέσω εισπνοής, επιτρέποντάς του να παραμείνει στους πνεύμονες και να οδηγήσει στην εμφάνιση συμπτωμάτων όπως βήχας, δύσπνοια και πυρετού, τα οποία μπορούν να επιδεινωθούν γρήγορα και να επηρεάσουν άλλα μέρη του σώματος, όπως ο εγκέφαλος, η καρδιά ή τα νεφρά, ειδικά όταν η θεραπεία με τα αντιμυκητιασικά δεν έχουν ξεκινήσει.
Κύρια συμπτώματα
Μετά την εισπνοή σπορίων από το Aspergillus fumigatus, ο μύκητας μπορεί να αποικίσει την αναπνευστική οδό και να παραμείνει στο σώμα χωρίς συμπτώματα. Ωστόσο, σε άτομα με μειωμένο ανοσοποιητικό σύστημα, τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ανάλογα με τον προσβεβλημένο τόπο και τη σοβαρότητα της λοίμωξης και μπορεί να υπάρχουν:
1. Αλλεργική αντίδραση
Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα με ιστορικό χρόνιων πνευμονικών παθήσεων, όπως άσθμα ή κυστική ίνωση και περιλαμβάνει σημεία όπως:
- Πυρετός άνω των 38ºC.
- Βήχας αίμα ή φλέγμα
- Αίσθημα δύσπνοιας
- Καταρροή και δυσκολία στην μυρωδιά.
Αυτός είναι ο λιγότερο σοβαρός τύπος αντίδρασης και, στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορεί ακόμη και να αντιμετωπιστεί με φάρμακα που είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί για επιθέσεις άσθματος, για παράδειγμα. Ωστόσο, εάν τα συμπτώματα επιδεινώνονται, είναι πολύ σημαντικό να πάτε στο νοσοκομείο.
2. Πνευμονική ασπεργίλλωση
Αυτές οι περιπτώσεις είναι επίσης πολύ συχνές, αλλά συνήθως επηρεάζουν άτομα που δεν έχουν ιστορικό πνευμονοπάθειας. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Απώλεια βάρους;
- Επίμονος βήχας
- Βήχας αίμα
- Υπερβολική κόπωση
- Αίσθημα δύσπνοιας
Εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, η λοίμωξη των πνευμόνων μπορεί να αναπτυχθεί και να εξαπλωθεί μέσω του αίματος, φτάνοντας σε άλλα μέρη του σώματος.
3. Επεμβατική ασπεργίλλωση
Είναι ο πιο σοβαρός τύπος λοίμωξης που εμφανίζεται όταν ο μύκητας μπορεί να πολλαπλασιαστεί στους πνεύμονες και στη συνέχεια να εξαπλωθεί μέσω του αίματος. Τα σημάδια αυτού του τύπου ασπεργίλλωσης μπορεί να είναι:
- Πυρετός άνω των 38ºC.
- Πόνος στο στήθος;
- Επίμονος βήχας
- Πόνος στις αρθρώσεις;
- Πονοκέφαλο;
- Οίδημα του προσώπου.
Επιπλέον, αυτός ο μύκητας έχει την ικανότητα να εισέρχεται στα αιμοφόρα αγγεία, να εξαπλώνεται πιο εύκολα και να προάγει το κλείσιμο των αγγείων, με αποτέλεσμα τη θρόμβωση.
Η επεμβατική ασπεργίλλωση είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πολύ αδύναμο και, ως εκ τούτου, τα συμπτώματά του μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν, καθώς μπορούν να ερμηνευτούν ως συμπτώματα της νόσου που βασίζονται στη μείωση της άμυνας του σώματος.
Πώς γίνεται η διάγνωση
Η διάγνωση της ασπεργίλλωσης μπορεί να γίνει με καλλιέργεια του μολυσμένου ιστού, παρατηρώντας τα πτύελα μέσω μικροσκοπίου ή εξέταση αίματος με ορολογία που ανιχνεύει συγκεκριμένα αντισώματα κατά αυτού του μύκητα.
Ποια είναι η θεραπεία;
Η θεραπεία για την ασπεργίλλωση ξεκινά συνήθως με τη λήψη αντιμυκητιασικών φαρμάκων, όπως η ιτρακοναζόλη ή η αμφοτερικίνη Β, τα οποία βοηθούν στην εξάλειψη της περίσσειας μυκήτων από το σώμα, βοηθώντας το ανοσοποιητικό σύστημα να ελέγξει τη λοίμωξη και να ανακουφίσει τα συμπτώματα.
Ωστόσο, ο γιατρός μπορεί επίσης να συμβουλεύει τη χρήση κορτικοστεροειδών, όπως η βουδεσονίδη ή η πρεδνιζόνη, για την ταχύτερη ανακούφιση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της επίδρασης του αντιμυκητιασικού, ειδικά σε άτομα με πολύ έντονα συμπτώματα, όπως σε άτομα με άσθμα, για παράδειγμα.
Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, της επεμβατικής ασπεργίλλωσης, στην οποία μπορεί να αναπτυχθεί μάζα μυκήτων, ο γιατρός μπορεί να συμβουλεύει τη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των πιο προσβεβλημένων ιστών και τη διευκόλυνση της επίδρασης των αντιμυκητιασικών.